ถั่วเขียว

เพศผู้ ขนสีน้ำตาลเข้มเหลือบเขียว-ดำ

ถั่วเขียวดูมีอายุเยอะสุดแต่เป็นน้องคนที่ 5 เพราะถั่วเขียวเข้ามาตอนที่ตัวโตแล้ว แม่ไม่ได้เก็บถั่วเขียวมาจากไหน แต่เค้ามาเอง ในระหว่างที่แม่เลี้ยงเจ้า 4 ตัวนั้น ถั่วดำ ถั่วแดง หมูเต๊ะ วันติน ทุกๆวันแม่จะเอาข้าวให้เด็กๆตรงหน้าบ้าน ถั่วเขียวเดินผ่านบ้านนี้เกือบทุกวัน คงคิดแหละว่าบ้านนี้มีข้าวให้กินทุกวันเลย

เขาจึงมานั่งจ๋องอยู่หน้าบ้าน คุณยายเห็นตัวเขียวตัวใหญ่กลัวจะเป็นอันตรายต่อเด็ก จึงไล่ถั่วเขียวไป ครั้งแล้วครั้งเล่า วันแล้ววันเล่า ถั่วเขียวก็ยังมานั่งอยู่ที่เดิม แม่สงสาร จึงเอาข้าวออกไปให้ถั่วเขียวกินที่หน้าบ้าน แต่ไม่ได้รับเลี้ยงเพราะเห็นว่าเค้าตัวโตแล้วน่าจะมีเจ้าของแล้ว

วันต่อมาถั่วเขียวก็มานั่งหน้าบ้านอีก ยายก็ไล่ไปอีก ถั่วเขียวไม่ไปแถมยังอ้อนยายด้วยการคาบชายผ้าถุงของยายเบาๆ พายายเดินเข้าบ้านเหมือนเป็นบ้านของตัวเองอย่างนั้นแหละ ยายชอบใจใหญ่ บอกว่าไอ้หมาตัวนี้มันฉลาด แสนรู้ เข้าใจปะจบประแจง สุดท้ายยายก็เอาข้าวให้มันกินทุกวันที่หน้าบ้าน

แต่มันก็เนียนๆ เข้ามากินข้าวในบ้านกับพวกเด็กๆ ทำเหมือนว่าตัวเองเป็นสมาชิกตัวหนึ่งของบ้าน กินเสร็จก็นอนเล่นอยู่หน้าบ้านใครผ่านไปผ่านมาก็เห่าทำหน้าที่หมาเฝ้าบ้าน ปกป้องเจ้าของ น้องๆยังเด็กอยู่ถั่วเขียวก็คาบไปเล่น ทำตัวเหมือนเป็นพี่เลี้ยงน้องๆ

ในที่สุดความน่าเอ็นดูของถั่วเขียวทำให้แม่ตัดสินใจรับเลี้ยงถั่วเขียวเป็นสมาชิกอีกหนึ่งตัวในบ้านแล้วถั่วเขียวก็กลายเป็นตัวโปรดของคุณยายไปโดยปริยาย

สีขนเค้าเป็นสีน้ำตาลเข้มออกเขียวๆดำๆ แม่จึงตั้งชื่อให้ว่า “ถั่วเขียว” หมามึน^^